MiYOSmart D.I.M.S.

Zastosowanie soczewek okularowych służących kontroli krótkowzroczności z technologią DIMS a progresja krótkowzroczności u dzieci

polskie streszczenie badania Defocus Incorporated Multiple Segments (DIMS) spectacle lenses slow myopia progression: a 2-year randomised clinical trial opublikowane na portalu mp.pl, opracowali: Anna Bagińska, Artur Kożuch, dr n. med. Arkadiusz Pogrzebielski 

Skróty: D – dioptria, DIMS – Defocus Incorporated Multiple Segments, ITT – (analiza wyników w grupach wyodrębnionych) zgodnie z zaplanowanym leczeniem, SE (spherical equivalent) – ekwiwalent sferyczny

 

W przypadku soczewek jednoogniskowych w centralnej części siatkówki obraz powstaje na siatkówce, natomiast na obwodzie obraz powstaje z tyłu oka, poza siatkówką (względna nadwzroczność peryferyjna, hyperopic defocus). Obecnie uważa się, że może to stymulować gałkę oczną do wydłużania się i tym samym pogłębiania się krótkowzroczności.

Badacze z Hong Kongu zaprojektowali nowatorskie soczewki okularowe z technologią Defocus Incorporated Multiple Segments (DIMS) służące korekcji krótkowzroczności. Autorzy niniejszego badania postanowili ocenić efekty leczenia krótkowzroczności za pomocą soczewek okularowych DIMS u dzieci w wieku szkolnym.

Przeprowadzili w tym celu badanie z randomizacją (próba podwójnie ślepa, analiza ITT), którego wyniki opublikowano w 2020 r. na łamach „British Journal of Ophthalmology”. W badaniu tym naukowcy zaobserwowali spowolnienie progresji krótkowzroczności u dzieci w wieku szkolnym noszących nowatorskie soczewki okularowe DIMS w porównaniu z dziećmi noszącymi konwencjonalne soczewki okularowe.

Badaniem objęto 183 dzieci w wieku 8–13 lat (wiek śr. 10 lat, chłopcy 57%, SE śr. –2,93 D w grupie eksperymentalnej i –2,70 D w grupie kontrolnej, długość osiowa gałki ocznej odpowiednio śr. 24,85 mm i 24,72 mm) z krótkowzrocznością od –1,00 do –5,00 D i astygmatyzmem ≤1,50 D. Dzieci przydzielono losowo do jednej z 2 grup, w których noszono:

1. soczewki okularowe z obwodową strefą rozogniskowania DIMS
2. konwencjonalne jednoogniskowe soczewki okularowe.

Dwuletni okres obserwacji ukończyło 85% badanych z grupy eksperymentalnej i 90% z grupy kontrolnej. Analizując całą badaną populację, u dzieci noszących soczewki okularowe DIMS odnotowano mniejszą o 52% progresję krótkowzroczności oraz mniejszą o 62% zmianę długości osiowej gałki ocznej w porównaniu z dziećmi noszącymi konwencjonalne jednoogniskowe soczewki okularowe. Progresja krótkowzroczności wyniosła śr. –0,41 D w grupie eksperymentalnej i –0,85 w grupie kontrolnej, a zmiana długości osiowej gałki ocznej odpowiednio śr. 0,21 mm i 0,55 mm. U 17 z 79 (21,5%) dzieci w grupie eksperymentalnej nie obserwowano progresji krótkowzroczności w porównaniu z 6 z 81 (7%) dzieci w grupie kontrolnej, a brak zmian długości osiowej gałki ocznej u 14% w grupie eksperymentalnej i u żadnego z dzieci w grupie kontrolnej. Ostrość widzenia nie różniła się znamiennie między grupami. Największy efekt zastosowanego leczenia obserwowano podczas pierwszych 6 miesięcy.

Autorzy wyciągnęli wniosek, że u dzieci w wieku szkolnym codzienne noszenie soczewek okularowych DIMS w porównaniu z noszeniem jednoogniskowych soczewek okularowych wiązało się ze spowolnieniem progresji krótkowzroczności. W omawianej publikacji przedstawiono wyniki pochodzące z 2-letniej obserwacji, podczas gdy trzeci rok badania nadal trwa. Uzyskane wyniki są obiecujące, konieczne wydają się jednak dalsze badania z udziałem uczestników spoza Chin, aby w ten sposób określić skuteczność stosowania soczewek okularowych DIMS w populacji ogólnej dzieci.